Being loved gives you strength
while loving someone gives you courage
Dima is in diepe winterslaap. De gure wind deert hem niet. Voordat de winter inviel, heeft hij zijn buik vol gegeten. Tevreden slaakt hij een diepe zucht. Dima merkt niet, dat iemand naar binnen is geslopen.
Vanya is op zoek naar eten. Haar vossenkindertjes hebben honger maar door een dik pak sneeuw, kan ze geen eten vinden. Vanya wist dat de oude brompot genoeg eten in zijn grot had. Ze deed alles voor haar welpjes, zelfs als het moeilijk werd, vond ze kracht haar welpjes te beschermen. Daarom is ze stiekem naar binnen geslopen om eten pakken. Stilletjes probeert ze haar zakken te vullen als ineens een zware stem brult: ‘Wat moet dat daar bij mijn eten?’ Vaya trilt van angst. ‘Mijn kinderen, ze hebben zo’n honger.’ piept ze zachtjes. ‘Dat eten is van MIJ!’ brult de beer en wil met zijn grote klauwen het eten uit haar handen slaan.
‘ROAAAR!!’ klinkt het dan ineens. Een kleine vos springt tussen zijn moeder en de groter beer. ‘Laat mijn moeder met rust!’ brult hij boos. Dima kijkt verbaast van Vanya naar het moedige welpje. Ineens begint hij te schuddebuiken van het lachen. ‘Met zoveel moed, jongeman, verdien je een beloning. Pak zoveel je kan, maar laat mij slapen!’ Om niet teveel uit zijn rol te vallen, zoekt de oude brombeer grommend zijn bed weer op, terwijl Vanya en haar zoon glimlachend zoveel eten pakken als wat ze kunnen dragen.
Loop je al heel lang met een idee rond voor een prentenboek? Wil je graag een illustratie laten maken voor een speciale gelegenheid en je vindt mijn stijl helemaal geweldig? Neem dan vrijblijvend contact met mij op en ik beantwoord graag als je vragen.
